قالب وبلاگ

پروا ، نه

 پروا ، نه

کسی گفت پروانـه را ای حقیر  /  برو دوستی در خور خویش گیـر

رهــــی رو که بینی طریق رجـــا  /  تو و مهر شمع ، از کجا تا کـجا

کسی را که دانی خصم تو اوست  /  نه از عقل باشد گرفتن به دوست

تو را کس نگوید نکو میکنی  /  که جان در سر کار او می کنی

گدایی که از پادشاه خواست دخت  /  قضا خورده و سودای بیهوده پخت

 کجا در حساب آرد چون تو دوست  /  که روی ملوک سلاطین در اوست

مپندار که در چنین مجلسی  /  مدارا کند با چون تو مفلسی

و گر با همه خلق نرمی کند  /  تو بیچاره ای با تو گرمی کند

نگه کن که پروانه سوزناک  /  چه گفت ، ای عجب گر بسوزم چه باک

مرا چون خلیل آتشی در دل است  /  که پنداری این شعله بر من گل است

نه دل دامن دلستان می کشد  /  که مهرش گریبان جان می کشد

نه خود را بر آتش بخود می زنم  /  که زنجیر شوق است در گردنم

مرا همچنان دور بودم که سوخت  /  نه این دم که آتش به من در فروخت

بسوزم که یار ئپسندیده اوست  /  که در وی سرایت کند سوز دوست

مرا چند گویی که در خورد خویش  /  حریفی به دست آر در خورد خویش ؟

بدان ماند که اندرز شوریده حال  /  که  به کژدم گزیده بگویی منال

کسی را نصیحت مگوی ای شگفت  /  که دانی که در وی نخواهد گرفت

چه نغز آمد این نکته در سند باد  /  که عشق آتش است ای پسر نیست باد

به باد آتش تیز برتر شود  / پلنگ از زدن کینه ورتر شود

ز خود بهتری جوی و فرصت شمار  /  که با چون خودی گم کنی روزگار

پی چون خودی خود پرستان روند /  به کوی خطرناک مستان روند

من اول که این کار سر داشتم  /  دل از سر به یکباره برداشتم

سر انداز در عاشقی صادق است  /  که بد زهره بر خویشتن عاشق است

اجل ناگهان در کمینم کشد  /  همان به که آن نازنینم کشد

چو بی شک نوشت ست بر سر هلاک  /  به دست دلارام خوشتر هلاک

نه روزی به بیچارگی جان دهی

همان به  که در پای جانان دهی ..

نظرات شما عزیزان:

saeed

ساعت11:35---21 شهريور 1392

[وب سایت]

سلام خوبی؟وبت عالیه خوشحال میشم به منم سر بزنی ونظر بدی راستی لینکم کنی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط حسرت عشق در 11:31 | |